زمانی که سگ خود را به خانه می آورید بسیار هیجان انگیز است. اما چالش هایی نیز وجود دارد. یکی از اولین و بزرگترین چالش هایی که ممکن است با آن روبرو شوید، آموزش مهارت های کوچک است. برخی از سگها این مهارتها را به سرعت یاد می گیرند، در حالی که دیگران برای مدتی با آن دست و پنجه نرم می کنند. همیشه یادتان باشد در طول دوره آموزشی صبور، آرام و ثابت قدم باشید و در این صورت با استفاده از دستورالعمل های زیر، آموزش مهارت های کوچک می تواند یک روند ساده باشد.

آموزش های اولیه:

پت خود را به خانواده معرفی کنید. درست مثل وقتی که تازه وارد یک مکان یا گروه می شوید، پت شما هم ممکن است احساس کنجکاوی، هیجان، ترس یا شادی داشته باشد. برای اینکه پت در جایی مستقر شود و یاد بگیرد که به شما و همه افراد در خانه اعتماد کند و احترام بگذارد، بسیار مهم است که انتظارات خود را از پت تعیین کنید و با آنها سازگار باشید. به او فقط مناطقی که مجاز به حضور در آنجا هستند را نشان دهید. اجازه ندهید به تنهایی در تمام نقاط خانه پرسه بزند و به اکتشاف بپردازد. به عنوان مثال، اگر حضور پت در طبقه بالا یا اتاق خواب محدودیت دارد، درب آن اتاق ها را ببندید و اجازه ندهید در آنجا گشت و گذار کند.

رفتار و نیازهای نژاد خاص پت خود را درک کنید. در مورد سگهای خود و خصوصیات و نیازهای خاص یا هر رفتاری که باید از آن آگاه باشید و مراقب آن باشید، تحقیق کنید به عنوان مثال، اگر پت شما یک شی وا وا است، مثانه او بسیار کوچک است و به دفع مکرر ادرار نیاز دارد. اگرچه بیشتر سگها از هوش بالایی برخوردارند، اما آنها مانند انسان فکر نمی کنند. و وقتی مشکل به وجود می آید که ما انتظار داریم کلمات ساده دستورالعمل را بفهمند یا به شما بگویند که نیاز به دفع ادرار یا مدغوع دارند!! به همین دلیل، شما باید چگونگی برقراری ارتباط با آنها را بیاموزید و در این باره مطالعه کنید.

بهتر است که پت خود را در جایی نگه دارید که بتوانید او را تماشا کنید. این کار به شما این امکان را می دهد که به دنبال نشانه های اولیه باشید که نشان می دهد باید او را به بیرون هدایت کنید. برخی از نشانه هایی که باید جستجو کنید شامل ناله کردن، دور خود چرخیدن، بو کردن، پارس یا هرگونه تغییر رفتار ناگهانی است. با دیدن هر یک از این علائم، بلافاصله سگ را به بیرون هدایت کنید.

اگر پت خود را در حین ادرار یا مدفوع در محیط داخلی خانه مشاهده کردید، صدایی ناگهانی مانند کف زدن ایجاد کنید و کلمه “نه” را بگویید. سپس ، به سرعت او را به بیرون هدایت کنید. شما باید پت را متوجه کار اشتباهش بکنید اما او را نترسانید. هدف این است که توجه فوری آنها را جلب کنید تا بداند که شما ایجاد قلمرو یا دفع ادرار و مدفوع در داخل خانه را قبول ندارید. شما باید ثابت قدم باشید، هر بار از همان کلمه و / یا سر و صدا استفاده کنید. هرگز پت خود را مجازات نکنید. او نمی داند که مرتکب کار اشتباهی شده است. او را مجبور به بوییدن نکنید یا مرتباً به او یادآوری نکنید که اشتباه کرده است. آنها به خاطر نمی آورند و ممکن است این کارها موجب ترسیدن آنها از شما بشوند.

اگر برای مجازات از ورود آنها به داخل خانه ممانعت کنید، این کار پت شما را گیج کرده و حتی اوضاع را بدتر کند.

منطقه کوچکی را در خانه انتخاب کنید. بهتر است محلی را انتخاب کنید که سگهای دیگر در آنجا حضور نداشته اند و به راحتی تمیز میشود. پت شما بوی ادرار را به یاد می آورد و آن قسمت را به عنوان محل دفع ادرار یا مدفوع خود می پذیرد. به خاطر داشته باشید منطقه ای را انتخاب کنید که دسترسی به آن سریع باشد.

تا زمانی که پت واکسن سوم خود را دریافت نکرده است، باید از مناطقی که سگهای دیگر به آنجا می روند یا اخیراً به آنجا رفته اند، مانند پارک ها خودداری کنید. بهتر است این موضوع را با دامپزشک خود در میان بگذارید.

هنگامی که سگ خود را به بیرون می برید، بهتر است برای او قلاده ببندید تا بتوانید به او آموزش دهید به جایی که میخواهید حرکت کند. همچنین می‌توانید سگ خود را بهتر زیر نظر بگیرید و بفهمید که چه موقع کارش تمام شده است.

یک دستور خاص را انتخاب کنید. به عنوان مثال هر بار که سگ خود را به منطقه مخصوصش منتقل کردید، از کلمه “برو” استفاده کنید یا میتوانید دستور دیگری را انتخاب کنید. سگ شروع به تشخیص دستور می کند و می فهمد که شما می خواهید چه کاری انجام دهد. این به سگ کمک می کند تا زمان و مکان دفع ادرار یا مدفوع را بیاموزد. اما توجه کنید که فقط وقتی لازم است از آن دستور استفاده کنید. با این کار از سردرگمی پت جلوگیری می شود.

موفقیت های او را ستایش کنید. هر بار که پت از منطقه مناسب استفاده می کند او را ستایش کنید. صدایتان باید شاد و راضی به گوش برسد تا به او بفهماند شما را راضی کرده است.

زمان دستشویی رفتن سگ را به یک تفریح تبدیل دهید تا او برای رفتن به محل مناسب مشتاق باشد. برای اینکه سگ را تشویق کنید که خودش را نگه دارد، باید زمان دستشویی رفتن را به یک کار لذت‌بخش تبدیل کنید. بیرون رفتن برای قدم زدن و تخلیه انرژی، پاداشی است که پت از آن لذت می‌برد. وقتی در جایی که از آن‌ها می‌خواهید در حال دفع هستند، مزاحمش نشوید. بگذارید راحت باشند و احساس سبکی کنند. همچنین می‌توانید یک تشویقی کوچک به او بدهید تا تشویق شود. هر چند این کار برای بعضی سگ‌ها باعث حواس‌پرتی خواهد شد.

محل دفع او را فورا تمیز کنید. اگر سگ در داخل منزل خرابکاری کرد، باید آنجا را به طور کامل تمیز کنید. این باعث می‌شود که سگ از انجام دوباره آن کار در داخل خانه منع شود.

از پاک‌کننده‌های آنزیمی استفاده کنید، نه آن‌هایی که آمونیاک دارند. پاک‌کننده‌های آنزیمی باعث می‌شوند که از بوی ادرار خلاص شوید تا سگ دیگر به آن محل کشانده نشود. ادرار شدیدا بوی آمونیاک می‌دهد که باعث می‌شود سگ‌ها جذب آن محل شده و نشانه‌گذاری کنند. پدهایی وجود دارد که بوی آمونیاک می‌دهند و سگ‌ها را ترغیب می‌کند که روی آن ادرار کنند. همچنین می‌توانید از سرکه برای خنثی کردن بوی آمونیاک استفاده کنید.

سگ خود را نزدیک نگاه دارید.

ناحیه ای که پت شما میتواند در آن حضور داشته باشد را محدود کنید. اگر ناحیه مجاز برای پت خود را در خانه محدود کنید، بهتر می‌توانید او را زیر نظر بگیرید. می‌توانید در اتاق‌ها را ببندید یا از میله‌های مانع استفاده کنید. اگر پت را در یک مکان مشخص محدود کنید، می‌توانید به طور مداوم او را زیر نظر بگیرید و هر وقت که دستشویی داشت فورا متوجه شوید. مکان تعیین‌شده برای او باید آنقدر بزرگ باشد که بتواند در آن بازی کند. اما باید در حدی باشد که بتوانید او را دائما زیر نظر داشته باشید. یک اتاق کوچک یا بخشی مجزا از یک اتاق عالی است.

مکانی را در نظر بگیرید که دسترسی راحت به بیرون داشته باشد. اتاقی که رو به در خروجی باشد، بهترین گزینه است. بهتر است مکانی را انتخاب کنید که تمیز کردنش آسان باشد. در اوایل دوره آموزش، ممکن است خرابکاری او زیاد باشد.

از یک قلاده کوتاه استفاده کنید. استفاده از قلاده حتی در داخل خانه، کمک می‌کند که با آزادی عمل بیشتری در خانه بچرخید و او را هم زیر نظر داشته باشید. وقتی به او قلاده می‌بندید، می‌توانید از اتاقی به اتاقی دیگر بروید و او را هم با خود ببرید. بدین ترتیب، هرگز از دیدتان پنهان نخواهد شد. بستن قلاده باعث می‌شود هر موقع که خواستید، به سرعت او را بیرون ببرید.

وقتی نمی‌توانید مراقب پت خود باشید، از یک محفظه استفاده کنید. وقتی مجبور به ترک خانه هستید و نمی‌توانید مراقب او باشید، بهتر است از یک محفظه یا قفس مانند برای آموزش دستشویی کردن استفاده کنید. سگ محفظه را به چشم خانه خود می‌بیند و در آن خرابکاری نمی‌کند.

محفظه باید آنقدر فضا داشته باشد که سگ بتواند به راحتی در آن بایستد، بخوابد و یا دور بزند. اگر فضای محفظه خیلی بزرگ باشد، سگ ممکن است از یک گوشه برای دستشویی کردن و از گوشه دیگر برای خوابیدن استفاده کند.

اگر یک محفظه بزرگ و یک سگ کوچک دارید، بهتر است بخشی از فضای محفظه را بسته و یک فضای مناسب برایش فراهم کنید.

نگذارید سگ بیش از چهار ساعت در روز در محفظه بماند.

تعین یک روال روزانه

ثابت‌قدم باشید. ثابت‌قدم بودن کلید موفقیت در آموزش دفع به پت است. وقتی او را از خانه بیرون می‌برید، بهتر است همیشه از یک در عبور کنید. او را به یک منطقه مشخص برده و از همان کلمه دستوری همیشگی استفاده کنید تا او آن منطقه را به عنوان محل دفع بشناسد. برای دستشویی بردن او یک روال روزانه تعین کنید. ابتدا صبح او را بیرون ببرید و بعد از هر وعد غذایی هم او را به محل دستشویی هدایت کنید. هر وقت به خانه برگشتید یا او را از کریر خارج کردید، باید او را به دستشویی ببرید. بعد از بازی کردن، نوشیدن آب، بعد از چرت روزانه و دقیقا قبل از خواب به او اجازه دهید دستشویی برود. وقتی پت شما خیلی کوچک است و در مراحل ابتدایی آموزش قرار دارد، بهتر است هر ۲۰ دقیقه یک بار او را به دستشویی ببرید. این کار هم از خرابکاری جلوگیری می‌کند و هم این فرصت را در اختیارتان می‌گذارد که هر بار به پت تشویقی دهید. پیاده‌روی روزانه هم پت را به دستشویی کردن تشویق می‌کند.

یاد بگیرید سگ‌تان چند بار در روز برای دستشویی بیرون می‌رود. به تعداد دفعاتی که سگ شما برای دستشویی کردن بیرون می‌رود توجه کنید. این کار به شما کمک می‌کند که روال روزانه او را بشناسید و بدانید چه زمانی نیاز به دستشویی دارد.

در حوالی ساعات غذا خوردن او را به دستشویی ببرید. داشتن یک برنامه غذایی منظم باعث می‌شود که روال دستشویی کردن سگ هم منظم شود. سگها بعد از هر وعده غذایی باید دستشویی کنند. این کار باعث می‌شود که پت محل دستشویی کردن خود را بشناسد و کمتر خرابکاری کند.

منبع:

https://www.wikihow.pet